Zastosowanie:

- w stanach długotrwałego unieruchomienia stawów obwodowych 
- przy dyskopatii i dolegliwościach bólowych kręgosłupa 
- przy zablokowaniu stawów krzyżowo-biodrowych
- poprawa ruchomości stawów oraz zmniejszenie bólu

Ortopedyczna Terapia Manualna (OMT) zajmuje się dysfunkcjami w układzie kostnym oraz mięśniowym. Częścią OMT są manualne mobilizacje stawów oraz tkanki mięśniowej i układu nerwowego. Metoda jest ukierunkowana na leczenie dysunkcji somatycznych (bólu, hypomobilności czy hypermobilności). Leczenie dolegliwości bólowych, odbywa się przede głównie przy użyciu technik trakcyjnych.  W celu zmniejszenia odczuwania bólu, fizjoterapeuta stosuje techniki trakcyjne używając tylko niewielkiej siły, w tzw. stopniu pierwszym lub drugim. Użyta siła, powoduje zmniejszenie tonusu spoczynkowego mięśni okołostawowych i przez to wyrównanie fizjologicznie ujemnego ciśnienia wewnątrz stawu z ciśnieniem atmosferycznym. Na skutek tego dochodzi do odbarczenia mechanoreceptorów wewnątrzstawowych, pobudzenia proprioceptorów, czyli specyficznych receptorów czucia głębokiego, znajdujących się w tkance łącznej włókna mięśniowego, torebki stawowej, więzadła itp. oraz rozciągnięcia tkanki skórnej nad bolesnym stawem, które powoduje aktywność neuronów czuciowych typu A beta i na zasadzie bramki bólowej moduluje odczuwanie bólu. Ponadto, techniki trakcyjne dawkowane z odpowiednią siłą, powodują elongacje drobnych naczyń krwionośnych żylnych, tętniczych oraz limfatycznych i poprzez zwiększenie ich światła ułatwiają odprowadzenie zbędnych produktów przemiany materii metabolizmu komórkowego, poprawiając przepływ krwi i zaopatrzenie komórek we wszystkie niezbędne do zapotrzebowań metabolicznych produkty - tlen, substraty energetyczne. Trakcja, poprzez elongacje i wprowadzenie ruchu do włókien nerwowych zaopatrujących dany staw, powoduje ich specyficzną gimnastykę, optymalizując mechanikę oraz metabolizm i funkcję tkanki nerwowej. Stąd właśnie tak skuteczne i bezpieczne jest zastosowanie trakcji w różnorodnych dolegliwościach bólowych. W celu poprawy ruchomości stosuje się techniki ślizgowe. W zależnosci od ograniczenia ruchowe, terapeuta stosuje odpowiednie techniki w celu zwiększenia ruchomości stawu.